Artykuł zawiera scenariusz akademii szkolnej dla klas I-III pt. "W świecie książek". Móżna znaleźć w nim teksty wierszy i piosenek oraz tekst inscenizacji opracowanej na podstawie opowiadania zawartego w podręczniku pt."Wesoła szkoła". Można wykorzystać również sugeste dotyczące dekoracji oraz propozycje występu grupy tanecznej.
Scenariusz akademii „W świecie książek”
Autor scenariusza: Irena Springwald Data przedstawienia: 30.05.2003 r. Czas trwania występu: ok.30min Dekoracja: regały biblioteczne namalowane na fliselinie, katalog alfabetyczny, stary dąb i sowa wykonane z kartonu, Kubuś Puchatek- maskotka, Stroje: uczniowie przebrani za postacie z bajek( król, żołnierzyk, tancerka, pirat, ptaszek, księżniczka, wróżka),uczeń przebrany za M. Kopernika, grupa baletowa w strojach pszczółek,
Przebieg akademii
1. Powitanie zebranych nauczycieli i uczniów klas I-IV, zapoznanie z tematem apelu, zaproszenie do wspólnej zabawy.
2. Recytacja wiersza E. Szymańskiego pt. „ Książka”.
Książka nas uczy, książka cieszy, czasem zadziwi nas niemało albo po prostu tak rozśmieszy, jakby się dobry żart słyszało.
Książka też dobrze nam doradza, różne wskazówki, wzory daje. Książka w szeroki świat wprowadza, dalekie z nami zwiedza kraje.
Lubimy książkę - przyjaciółkę. Wiesz, co ci powiem? Nie odwlekaj. Masz trochę czasu? Spójrz na półkę, sięgnij po książkę! Książka czeka.
3. Śpiew piosenki pt. „Książki”.
1.Gwar i hałas dziś od rana, rzecz się stała niesłychana. Sklep z książkami moi mili puchacz z sową otworzyli.
Ref. W książkach mądrość, w książkach wiedza, więc księgarnię czas odwiedzać. Co dzień w każdej wolnej chwili dużo czytać moi mili.
2.Książki piękne, kolorowe, historyczne, przygodowe. W każdej nowe opowieści, wszystkich w głowie nie pomieścisz.
Ref. W książkach mądrość…
3.Do nas, do nas zapraszamy, moc ciekawych książek mamy. Dla tych dużych i tych małych zbiór powieści doskonałych.
Ref. W książkach mądrość…
4. Inscenizacja pt. „Przygoda w bibliotece”.( Inscenizację opracowano w oparciu o tekst pt. „Przygoda w bibliotece” zamieszczony w podręczniku: Wesoła Szkoła, kl. II, cz. 3.)
Występują: bibliotekarka, Marysia, pirat, ptaszek, król, Mikołaj Kopernik,
Scena I. Marysia – Dzień dobry. Czy mogę zaczekać w bibliotece do obiadu?
Bibliotekarka – Dzień dobry. Usiądź sobie w czytelni. Dam ci coś do poczytania, a ja wyjdę na chwilkę. Chyba mogę ci zaufać?
Marysia – Dopilnuję wszystkiego. Poproszę o książkę „Co słonko widziało”. Nie dokończyłam jej ostatnio.
Bibliotekarka – Cieszę się, że ci się podoba. Gdy skończysz, zostaw ją na moim biurku, albo odłóż ją na półkę.
Scena II. ( Marysia przeczytała kilka wierszy, wpisała się do zeszytu osób korzystających z czytelni i postanowiła odłożyć książkę na półkę.)
Marysia – Na który regał odłożyć książkę? Oj, dużo tego. Może tu? Powieści przyrodnicze i przygodowe.(Marysia wyciąga rękę w stronę regału. Zza półki wyskakuje pirat.)
Pirat – A ty, czego tu szukasz, do stu tysięcy beczek prochu?! Precz! Bo posiekam na kawałki!
Marysia – Ale moja książka…?
Pirat – Nie tutaj! Tu się zdobywa fortece, tropi, ucieka z niewoli, walczy. Ty masz inną książkę! ( Marysia odsunęła się na bezpieczną odległość. Pirat zniknął.)
Scena III. ( Marysia rozgląda się. Zauważyła napis.)
Marysia – „Powieści przyrodnicze”, to chyba tutaj. W tej książce dużo jest drzew i zwierząt. Ptaszek – To nie tu tututu! Marysia – A dlaczego? Ptaszek – Bo te książki kikiki opowiadają o przyrodzie, ale tak bardziej naukowo owo, owo, a ty masz wierszyki kikiki. Marysia – To ja już sobie pójdę.
Scena IV.
( Marysia wędruje między regałami. Zobaczyła napis:Historia)
Król – Kogo szukasz, śliczna panienko?
Marysia – Chcę odłożyć tę książkę na właściwą półkę. Ma tytuł: „ Co słonko widziało”. A ja nazywam się Marysia.
Król – Bardzo mi miło, jestem Kazimierz Wielki, ostatni z Piastów. Jakby ci tu pomóc. Słonko.. to na niebie…Wiem! Trzeba zapytać Kopernika. To wielki człowiek. Znajdziemy go w dziale „Astronomia”.
Kopernik – Słyszę,że o mnie plotkujecie.
Król – O, Mikołaj! Dobrze, że cię widzę! Ta mała ma kłopot. Nie wie gdzie odłożyć książkę o Słońcu.
Kopernik – To proste. Wystarczy zajrzeć do katalogu.(Wziął dziewczynkę za rękę i zaprowadził ją do katalogu.)Kto to napisał? Aha, Maria Konopnicka. Trzeba szukać pod literą „K”. Konopnicka Maria, „ Co słonko widziało”, BW, czyli bajeczki i wierszyki. Wszystko się zgadza: autor, tytuł, numer książki. To proste. Wiedza to potęga!
Marysia – Jestem dopiero w drugiej klasie. Nie potrafię jeszcze szukać książek w katalogach.
Kopernik – Nauczysz się szybko. Przecież znasz już alfabet, potrafisz czytać.
Marysia – Tak, dziękuję.
Kopernik – Słyszę kroki.
Bibliotekarka – Dałaś sobie radę sama?
Marysia – Tak, sama, prawie sama.
Bibliotekarka – Świetnie, a teraz idź na obiad. Ja muszę jeszcze wymyślić hasło do gazetki. Może: „ Wiedza to potęga”.
Marysia – Kopernik też tak mówił. To ja już lepiej sobie pójdę. Do widzenia.
5. Śpiew piosenki pt. „Czytaj wiele”.
1.Jeśli lubisz czytać książki, musisz wiedzieć, z książek wielu rzeczy można się dowiedzieć. Nowych poznasz ludzi, nowe poznasz kraje, Jakie jest w nich życie, jakie obyczaje.
Ref. W każdej książce ogrom wiedzy zawsze ci się przyda. Czytaj książki w każdej chwili- czy lato, czy zima.
2.Wciąż zostają w głowie twojej nowe słowa, mądre myśli, powiedzenia i przysłowia. I przenosi w świat bajkowy, kolorowy Byś się nudził, o tym nigdy nie ma mowy.
Ref. W każdej książce…
6. Recytacja wiersza J. Strusińskiego pt. „ Biblioteka”.
Czasem piękne wiersze w sosnowym rosną lesie i zbiera je do książek złocista, barwna jesień.
Do wierszy przychodzą z łąki naręcza kwiatów polnych i konwaliowe dzwonki obudzą braci śpiących.
Zaczną się opowieści, a lato zimą wstanie i ledwo się pomieści na bibliotecznej ścianie.
Sięgnij po złoty promyk z pachnącej lasem półki, a z owej książki w twym domu wylecą śmigłe jaskółki.
I chociaż mróz na polu, a śnieg wybielił świat, to tęczą siedmiu kolorów śmieje się tęcza i kwiat.
7. Recytacja wiersza D. Gellner pt. „ Stara sowa”,
W starym dębie stara sowa mruży żółte oko, na dnie dziupli księgi chowa ukryte głęboko.
W księżycowe noce jasne otwiera je czasem. Czyta wówczas stare baśnie, stare jak las lasem.
Aż się dziwi księżyc w górze, choć jest też wiekowy, na błękitnej siada chmurze, słucha starej sowy.
Wiatr też usiadł na chwil parę i nadstawił ucha. Sześciu bajek sowy starej za dębem wysłuchał.
8. Recytacja wiersza J. Kulmowej „ List do Andersena”.
9. Taniec do melodii walca w wykonaniu tancerki i żołnierzyka. Uczeń w stroju cynowego żołnierzyka i dziewczynka w stroju baletnicy tańczą do melodii walca.
10. Recytacja wiersza J.Jałowiec pt. „ Wiersze”.
Wiersze – to przecież dzieci poetów. I one lubią - jak wszystkie dzieci - bawić się w chowanego. Często kryją się w listowiu,
w deszczu kroplach, w polnych makach, w soplach, w balkonowych skrzynkach, w obłoku nad szklanką herbaty, w ptasich gniazdach, w jeżynach.
Wreszcie dają się znajdować poetom. Dają się za ręce prowadzić, ustawiać w rymy i zwrotki.
A kiedy utrudzeni poeci chcą zasnąć snem słodkim, to wreszcie wołają: Jeszcze nie jesteśmy gotowe, aby można było nas czytać, aby można było nas zrozumieć, aby można było nad nami się zadumać.
12. Śpiew piosenki pt. „Książka- przyjaciel”.
1.Gdy zabawki się znudziły, gdy na dworze pada deszcz, kiedy wieczór jest niemiły – to z półeczki książkę weź
Ref. W książce świat jest kolorowy, w książce kryją się przygody, książka bajkę swą opowie mnie i tobie, mnie i tobie.
2.Gdy zapragniesz podróżować, na dywanie lecieć gdzieś, kiedy trochę boli głowa, to z półeczki książkę weź.
Ref. W książce świat jest kolorowy?
3.Kto przeczytał książek wiele, ten nie nudził nigdy się, razem z książką-przyjacielem miał słoneczny, dobry dzień!
Ref. W książce świat jest kolorowy…
13. Recytacja fragmentu wiersza W. Chotomskiej pt. „Do widzenia”.
(…) Świat jest wielki, a po drodze tyle pytań... Odpowiedzi poszukajcie w kartach książek. Książki mówią: -Nie zabłądzi ten, kto czyta! Książki mówią, że ciekawscy żyją mądrzej.
14. Taniec grupy baletowej do piosenki pt., „ Co nieco, co nieco”. (kaseta do podręcznika: Wesoła Szkoła, kl. II, cz. II)
Taniec grupy baletowej do utworu pt. „Marzenia Misia Puchatka”, śpiew piosenki przez wszystkich uczestników apel.,
(grupa baletowa to 6 dziewczynek w strojach pszczółek, które tańczą w rytmie polki dookoła siedzącej ogromnej maskotki przedstawiającej Kubusia Puchatka)
15. Zakończenie występu. Podziękowanie za udział w apelu.
|